"באטמן" דומה לסרטיו של דיוויד פינצ'ר. מעולם לא ראיתם גיבורי על כאלה
Miscellanea / / April 22, 2022
מותחן נואר עם רוברט פטינסון מרגיש לפעמים נמשך וחוסר התאמה. אבל לתמונה יש הרבה יותר כשרון.
בבימויו של מאט ריבס, באטמן, בבימויו של מאט ריבס, מדמיין מחדש את סיפורו של גיבור העל האגדי ב-18 באפריל בשירות הסטרימינג HBO Max.
בקופות העולם, התמונה התחילה בתחילת מרץ - מחבר הטקסט הזה הצליח לצפות בסרט ביום הבכורה בחו"ל. והיום ידוע ש"באטמן" מקודם בהצלחה במדינות רבות: זה כבר הרוויחה-Batman/Box Office Mojo יותר מ-700 מיליון דולר.
זה, כמובן, רחוק מ"האביר האפל" של כריסטופר נולאן ייקח מיליארדים, אבל כאן זה נובע בחלקו מהמגיפה והירידה הכללית בהשכרות. אבל ל קוּפָּהכל סרט לייב אקשן של באטמן, מדורג לפי רווחי קופות (לפי Mojo קופות) / ScreenRant תמונת "באטמן נגד סופרמן" כבר מתקרבת.
במקביל, סרטו של ריבס זכה לרייטינג מצוין הן מהמבקרים והן מהצופים. באתר אגרגטור עגבניות רקובותבאטמן/עגבניות רקובות הבאטמן מחזיק ביותר מ-85% ביקורות חיוביות, ו IMDbבאטמן / IMDb - 8.3 נקודות. רק לאותן יצירות של נולאן יש דירוג גבוה יותר.
אבל אלו רק מספרים יבשים. העיקר שהתמונה באמת ראויה גם לרייטינג, וגם להתעניינות בקהל, ולכל הציפיות. אחרי הכל, "באטמן" החדש שונה להפליא מכל העיבודים הקודמים.
קומיקס. ולא רק על הדמות הזו, אלא על גיבורי על בכלל.הבמאי לקח כבסיס את בלשי נואר קלאסיים וספרי מתח, ויצר את הסביבה המציאותית ביותר על המסך. למרבה הצער, זה הוביל למספר בעיות, אבל אני רוצה לדבר עליהם רק בקצרה. אחרי הכל, "באטמן" ממכר באופן מיידי.
הסרט תופס אווירה של מותחן ריאליסטי
העיר גות'האם מוצפת בפשע, ובוס האספסוף קרמיין פלקון (ג'ון טורטורו) תפס למעשה את כל השלטון. אבל לא רק המשטרה שומרת על הסדר. המיליונר ברוס וויין (רוברט פטינסון) - היורש של אחת המשפחות העשירות ביותר - יוצא לרחובות בלילות בתחפושת של עטלף, שעליה הוא מקבל את השם באטמן. הוא תופס שודדים, אבל חשוב מכך, הוא מעורר פחד אצל פורעי חוק.
עם זאת, וויין צריך להתמודד עם יריב חדש. מטורף המכונה החידן (פול דאנו) הורג את חברי האליטה ומשאיר הודעות על הקורבנות שפונו ספציפית באטמן. יחד עם מפכ"ל המשטרה ג'יימס גורדון (ג'פרי רייט), הגיבור חייב למצוא את הנבל.
עם זאת, דעתו של ויין מוסחת על ידי גנבת, סלינה קייל (זואי קרביץ), שמנסה למצוא את חברתה הנעדרת. החקירה הזו מובילה את הגיבורים למועדון בבעלות המאפיה.
מאז סוף שנות ה-80, אז יצא "באטמן" הגותי טים בורטון, כל התחלה מחדש של הסיפור מוכרזת כחשיבה מחדש המציאותית ביותר של הדמות. בשנות השובבים כריסטופר נולאן מיקם את ברוס וויין באווירה אמינה יותר של מטרופולין מודרני. וזאק סניידר ב-Batman v Superman הראה את הגיבור המפורסם מבוגר ועייף.
נראה היה שכמעט בלתי אפשרי להמציא משהו אחר על הדמות הזו. עם זאת, מאט ריבס אכן עדכן את סיפור באטמן. העניין הוא שהתמונה שלו היא יותר לא עיבוד של קומיקס, אלא פנטזיה יוצאת דופן על נושא מותחנים. דיוויד פינצ'רכמו גלגל המזלות.
זה מורגש פשוטו כמשמעו מההופעה הראשונה של החידות. אלה שזוכרים את הדמות הזו בצורה חיה ג'ים קארי מ- Batman Forever יופתעו מהשינוי בתמונה. כעת מדובר בנבל אמין מאוד בתחפושת שנעשתה בחופזה, אשר מענה והורג את קורבנותיו, משדר כל מה שקורה באינטרנט.
כן, ובאטמן, למרות ששמר על תמונה מוכרת מהקומיקס, נראה קצת אחרת. התלבושת שלו היא שריון כבד שמגן על הגיבור, אך בו זמנית מפחיד פושעים. הוא לא משתמש במכשירים פנטסטיים, ולעתים קרובות הוא מתמודד עם נבלים יד ביד.
המכונית של הגיבור היא מכונית שרירים נוהמת. ובחקירות הוא פונה אפילו יותר לאינטליגנציה, ולא לכוח פיזי – בסרטים הקודמים שכחו משום מה שגם וויין היה בלש גדול.
אם חושבים על זה, ב"באטמן" הפנטסטי ו גיבור על רְכִיב. אין בסרט ולו סצנה אחת או קו עלילה שלא יכול לקרות בעולם הרגיל. אז, ריבס השיג את מטרתו - הוא עשה את הסרט הכי ריאליסטי על באטמן.
אבל הדמות הראשית מודחקת מהאווירה הכללית
למרות הניסיון להפוך את באטמן לאמין יותר, הוא עדיין בולט יותר מדי מכל הדמויות האחרות בסרט. אפילו סלינה קייל, הלא היא Catwoman, נראית כמו גנבת פשוטה בתמונה הזו וחובשת כובע מצחיק שמכסה את פניה.
ומסתבר שבין בלשים ופושעים די מציאותיים יש גבר בחליפה מוזרה. זה כאילו הופיע פתאום גיבור על בגלגל המזלות במקום שוטר או עיתונאי.
בנוסף, מעריצי קומיקס עשויים להתלונן על כך שהעיבוד הקולנועי החדש איבד את הניגוד בין באטמן לברוס וויין. בחייו הרגילים, הגיבור תמיד נראה כמו ההפך הגמור מתמונת הלילה: מיליארדר פעיל ופלייבוי שמנהל עסק. כאן וויין הוא אדם שבור ובלתי חברותי שסובל מטראומות העבר.
אבל חייבים להודות: במנותק מהקומיקס ומהגלגולים הקודמים, התמונה טובה מאוד. יתרה מכך, כל עלילת הסרט מנקודה מסוימת קשורה לבעיות המשפחתיות של ברוס ואף גורמת לך להסתכל אחרת על הסבל שלו.
אבל האישיות של וויין באמת מתגלה בסצנות המשותפות עם המשרת אלפרד. אנדי סרקיס הוסיף לדמות גם אירוניה וגם טיפול אבהי כמעט, ונזכר שהגיבור הזה גידל את ברוס במשך שנים רבות. ובכל זאת, בסרטים קודמים הוא היה דומה מדי לעוזר רגיל.
משחק הפעולה הוחלף בבלש נואר
מיד כדאי להזהיר ש"באטמן" החדש הוא לא הסרט הכי דינמי ומפרגן. הוא נמשך כמעט שלוש שעות, ובמהלכן מוצגות רק כמה סצנות אקשן. ולמרות שהם שנונים, הם עדיין לא מדהימים את הדמיון.
הזכור ביותר הוא המאבק של הגיבור עם קבוצת פושעים. הוא צולם באמצעות אפקטים מעשיים - כלומר, הפעולה התרחשה למעשה בחושך תחת הבזקי יריות.
אבל לרוב, התמונה מתמקדת בקלאסי נואר בלשים על מציאת פושעים והתעמתות עם המאפיה. גישה זו מאפשרת לך לפתוח טוב יותר את הקו הזה. וכמעט לראשונה על המסך, נציב גורדון הופך לאדם שבאמת משתתף בחקירות – אפילו ב"האביר האפל" הוא עדיין נראה כמו העוזר של באטמן בלבד.
אבל הכי טוב, אווירת הנואר עובדת בסיפור של סלינה קייל ובהתמודדות עם המאפיה. כאן, המחברים נוקטים אפילו מהלכי עלילה סטנדרטיים מדי, אך באופן מעניין שוזרים אותם במתווה הכללי. עוד כמה שאלות מתווספות למסע החידות, וההתנתקות של החלק הזה יכולה להיות מפתיעה.
ואפילו הוויזואליה של "באטמן" נוטה יותר להתייחס לבלשים ולמותחנים מאשר לגיבורי על. חמושים. DC דוחפת סיפורים אפלים כבר זמן רב, אבל ריבס לא רק הופך את המסך לכהה, לוכד פחד באופן מלאכותי - Gotham מופיעה כהתגלמות של קהות ולכלוך, עיר שמובילה אותך לדיכאון.
הצילומים מציגים את הרחובות קרובים מאוד וגורמים לצופה כאילו מרגל אחר הדמויות - טוד פיליפס השתמש בטכניקות דומות ב"לֵץ».
באטמן מתבונן מלמעלה בעיר הקודרת ומנהל יומנים, ומאלץ אותו להיזכר אם "נהג מונית" מרטינה סקורסזהאו ה-Snyder's Watchmen. הוא עצמו מפחד ממה שקורה בגות'אם, אבל במקביל הוא מעורר פחד אצל אחרים. גיבור העל רוב הזמן מנסה להבין מי הוא עצמו בחברה הזו ומדוע המניאק פונה אליו.
ופטינסון שוב מזכיר לי שהוא אוהב תפקידים דרמטיים בסגנון "המגדלור" יותר מאשר אקשן חסר דעת "טיעונים». אם אפשר לשפוט לפי קטגוריות כאלה, ברוס וויין שלו הוא הדמות הכי טראומטית מכל הגרסאות שמוצגות על המסכים הגדולים.
אבל העלילה לפעמים מתפרקת
כאמור, התמונה נמשכת כמעט שלוש שעות. אבוי, אי אפשר לומר ש"באטמן" שומר על קצב אחיד לאורך כל זמן הריצה. הדבר המוזר ביותר הוא המעבר בין קווי עלילה: כבר מההתחלה הם קובעים את הנושא המרכזי - החיפוש אחר החידה. אבל אחרי השליש הראשון, הוא הופך לרקע למשך כמעט שעה, ומפנה את מקומו לסיפור אחר.
נראה שקו האהבה בין ברוס לסלינה הוא רק פרק זמן. יש כימיה נהדרת בין השחקנים, אבל נראה שהדיאלוגים שלהם, ובעיקר סצינת הסיום, מגיעים ממלודרמות בינוניות.
ובאופן מוזר, בתזמון כה מסורבל, נותרים בעלילה גיבורים בלתי נחשפים לחלוטין. קודם כל, אנחנו מדברים על אותו אלפרד. אבל אפילו יותר התקפי עבור הפינגווין, בגילומו של קולין פארל.
הוא זכה לקידום על כל פוסטרים של הסרט, והמחברים התפארו שוב ושוב באיפור המפואר של השחקן. אבל בסופו של דבר נראה שהוא היה נחוץ רק לקמפיין פרסומי. בעלילה, הפינגווין הוא רק דמות קומית ולא הכרחית מדי שעוזרת לפלקונה.
באטמן של מאט ריבס אולי אינו הדוגמה המושלמת לגיבור על או אפילו לקולנוע נואר: יש לו בעיות בקצב ובדמויות, וברוס וויין לפעמים נראה לא במקום בסיפור שלו.
אבל עדיין הבמאי בחר את הטקטיקה הנכונה ביותר. הוא לא מנסה להתחרות בעיבודים קודמים, אלא מעלה סרט חדש - קודר, אבל בלי דם מכוון.
הסרט תופס ואף מפחיד באווירה המדכאת שלו, בריאליזם של הנבלים ובסתם אכזריות אנושית. ואפילו באטמן כאן הוא לא לוחם פשע קשוח, אלא אדם שמתמודד עם הפציעות שלו. הגיבור שמגיע לעולם המודרני.
קרא גם🧐
- 'אנטומיה של סקנדל' מנסה לדבר על אלימות, אבל טובע בסטריאוטיפים
- פרויקט אדם עם ריאן ריינולדס הוא מדע בדיוני נעורים חמוד עבור מעריצי Stranger Things
- "מוות על הנילוס" הוא סיפור בלשי יפהפה אך ארוך המבוסס על אגתה כריסטי, שניתן לדלג עליו
- מה שמענג ודוחה את "תעלה מאחורי ההגה של המכונית שלי" - דרמה יפנית איטית בכוונה
- "הכל בכל מקום" עושה פרודיה על קומיקס של מארוול ומצחיק את תרבות הפופ. וצריך לראות את זה
המבצעים הטובים ביותר של השבוע: הנחות ב-Yandex Market, MIF, AliExpress וחנויות אחרות